Ποια είναι η αιτιολογία της στένωσης ουρήθρας
1. Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ)
Η ουρηθρίτιδα στο έδαφος ΣΜΝ αποτελεί συχνή αιτία εμφάνισης στενωμάτων ουρήθρας. Η έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση της ουρηθρίτιδας με αντιβιοτικά μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο εμφάνισης στενωμάτων ουρήθρας.
2. Τραύμα
Αποτελεί τη δεύτερη σε συχνότητα αιτία εμφάνισης στενωμάτων ως αποτέλεσμα τραύματος που προκύπτει από σεξουαλική επαφή ή ατυχήματος με αυτοκίνητο, μηχανή ή ποδήλατο ή και από κλωτσιά στην περιοχή του περινέου.
3. Ιατρογενώς
Προκύπτει ύστερα από ιατρικές πράξεις όπως εισαγωγή ουρηθρικού καθετήρα, κυστεοσκόπησης, διουρηθρικής εγχείρησης προστάτη ή ουροδόχου κύστης, ριζική αφαίρεση προστάτη, ακτινοβολία πυέλου.
Ποια είναι τα συμπτώματα της στένωσης ουρήθρας;
Μείωση ροής ούρων έως επίσχεση ούρων
Άλγος κατά την ούρηση και ουρολοιμώξεις
Σημαντικά μεγάλος υπολειπόμενος όγκος ούρων
Διακοπτόμενη ούρηση
Αίμα κατά την ούρηση
Ποιες είναι οι εξετάσεις που απαιτούνται για τη στένωση ουρήθρας;
1. Ροομετρία ούρων και υπέρηχος μετά ούρησης
Χαρακτηριστική εικόνα είναι η επίπεδη καμπύλη ούρησης σε συνδυασμό με τις χαμηλές ροές. Με τον υπέρηχο μετά ούρησης αξιολογείται ο υπολειπόμενος όγκος ούρησης.
Στένωμα ουρήθρας (stricture) όπως απεικονίζεται στην ουρηθρογραφία
2. Ουρηθροκυστεογραφία
Απεικονίζεται το στένωμα, η θέση του και το μήκος του.
Στένωμα ουρήθρας (stricture) όπως απεικονίζεται στην ουρηθρογραφία
3. Ουρηθροκυστεοσκόπηση
Επίσης απεικονίζεται το στένωμα και μπορεί να αξιολογηθεί με ακρίβεια η θέση του και το μήκος του.
4. Υπέρηχος ουρήθρας
Αποτελεί μια λιγότερο επεμβατική διαγνωστική μέθοδο. Το αποτέλεσμα της εξέτασης εξαρτάται από την εμπειρία του εξεταστή και δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ουρηθροσκόπηση ή την ουρηθρογραφία στον διαγνωστικό αλγόριθμο.
Θεραπεία στένωση ουρήθρας
Οι στενώσεις ουρήθρας που δεν δίνουν συμπτώματα και η διάγνωσή τους γίνεται στο πλαίσιο εξέτασης (κυστεοσκόπησης) δεν χρειάζεται να αντιμετωπιστούν. Η αντιμετώπιση των στενώσεων ουρήθρας είναι χειρουργική και καθορίζεται σύμφωνα με το αίτιο, την ηλικία του ασθενή, τη θέση και το μήκος του στενώματος.
Οι διαστολές της ουρήθρας με καθετήρα είναι παλιά μέθοδος με αμφίβολα αποτελέσματα αφού δύναται να προκαλέσουν μικροτραυματισμούς που οδηγούν εκ νέου σε στενώσεις.
Οι χειρουργικές επιλογές είναι οι ακόλουθες:
Εσωτερική ουρηθροτομία. Διενεργείται διατομή του στενώματος με μικρό μαχαιρίδιο ή με laser υπό όραση. Ο καθετήρας αφαιρείται 3-5 μέρες μετά το χειρουργείο. Αυτή η μέθοδος συστήνεται για πρώτο επεισόδιο στενώματος, το οποίο είναι σε μήκος κάτω των 2εκ. Το ποσοστό υποτροπής αγγίζει το 23% στα 5 χρόνια.
Εσωτερική ουρηθροτομία με laser
Μπαλόνι διαστολής Optilume εμποτισμένο με κυτταροστατικό φάρμακο (πακλιταξέλη).
Το μπαλόνι διατείνει την περιοχή της στένωσης και εναποθέτει την πακλιταξέλη, μια ουσία που δρα κυτταροτοξικά αποτρέποντας τη δημιουργία νέας ουλής μειώνοντας το ποσοστό υποτροπής σε σχέση με τη κλασσική μέθοδο (εσωτερική ουρηθροτομία).
Μπαλόνι διαστολής Οptilume εμποτισμένο με πακλιταξέλη
Ουρηθροπλαστική. Είναι η πιο επεμβατική αλλά και πιο αποτελεσματική μέθοδος για τα στενώματα ουρήθρας. Διενεργείται με τομή στην περιοχή του περινέου, απομονώνεται η ουρήθρα, εκτέμνεται η στενωτική περιοχή και αναστομώνεται η ουρήθρα. Σε περιπτώσεις μεγάλου ελλείματος μπορεί να παρθεί μέρος του στοματικού βλεννογόνου ως μόσχευμα και ίσως είναι απαραίτητη η διενέργεια 2 χειρουργείων.
